Artikelen over fotografie
Tips van een professionele fotograaf voor het maken van de beste kinderportretten
© Tamara Lackey, D800, AF-S NIKKOR 85mm f/1.4G, 1/250s, f/2.8, ISO 160, handmatige belichting, matrixmeting. Het was wat later op de dag bij warmer licht en ik probeerde haar zover te krijgen niet alleen gekke bekken te trekken maar haar natuurlijke glimlach te laten zien. Het is fantastisch om bij helder licht een natuurlijke blik van de gefotografeerde persoon te krijgen en het is steeds weer alle moeite waard.
© Tamara Lackey, D4, AF-S NIKKOR 85mm f/1.4G, 1/320s, f/3.5, ISO 1000, handmatige belichting, matrixmeting. Een ingetogen vierjarige. Hij wilde niet naar de camera kijken en op geen enkele manier betrokken blijven. "Dus ik begon hem na te doen en deed precies hetzelfde als hij", zegt Tamara. "Hij vond dat ongeveer 4,3 seconden grappig, wat langer was dan ik nodig had. Ik hield de camera van me af, wat ik meestal niet doe met een 85mm-objectief. Maar we stonden allebei stil en verplaatsten ons niet, dus kon ik dat doen."
© Tamara Lackey, D800, AF-S NIKKOR 85mm f/1.4G, 1/125s, f/2, ISO 2000, handmatige belichting, matrixmeting, SB-910 Speedlight. "Ik ging zitten en liet haar deze houding zien. Ik moest ervoor zorgen dat haar voeten weer op de trap stonden omdat ik met het 85mm-objectief een behoorlijk krappe kadrering heb en haar voeten er heel groot zouden uitzien als ze recht naar voren zouden steken."
© Tamara Lackey, D800, AF-S NIKKOR 85mm f/1.4G, 1/320s, f/1.8, ISO 100, handmatige belichting, matrixmeting. "Ze was ingetogen en de houding laat dat volgens mij zien. Ik vroeg of ze haar voeten wilde bewegen en haar schouder naar achteren wilde draaien, een s-bocht met haar lichaam, en dat maakte een groot verschil."
Voordat u de locatie en het licht beoordeelt, voordat u de camera tevoorschijn haalt en het objectief kiest, is het een goed idee om een strategie en psychologie uit te stippelen. Dat zijn echt essentiële elementen die u nodig hebt om zo goed mogelijke foto's van uw kinderen of kleinkinderen, neefjes of nichtjes te maken.
Dat is iets wat we van Tamara Lackey hebben geleerd. Haar talent voor portretten en lifestylefoto's bewijst niet alleen haar vaardigheden op het gebied van beeldvorming, maar een ook goede beheersing van de benodigde strategieën. Tamara legt consistent stemmingen, momenten en gezichtsuitdrukkingen vast die gedenkwaardige beelden van kinderen opleveren.
Hier volgt meer van wat we hebben geleerd:
Leeftijden en verwachtingen
De leeftijd van de geportretteerde bepaalt wat u eruit kunt halen. "Als ik te maken heb met jongere kinderen, van baby's tot kleuters, bestaat een deel van mijn werk uit beheersing," aldus Tamara. "Ik weet vanaf het begin dat ze niet graag worden gefotografeerd, [en] ik moet ze bij de les houden. Dus moet ik ervoor zorgen dat ik een leuke uitdrukking krijg in die milliseconde die ik heb." Beheersing kan betekenen dat Tamara van de fotosessie of een deel ervan een spelletje maakt om het kind op de plek te houden die zij heeft uitgekozen. Of het kan betekenen dat ze een locatie opzet en het kind er rustig, 'op een inspirerende en niet-bedreigende manier' naartoe moet krijgen. "Ik denk altijd, hoe krijg ik ze zover dat ik niet altijd de achterkant van hun hoofd fotografeer. Voor die leeftijd verlaag ik mijn verwachtingen over het soort interactie dat ik krijg en maak ik snel gebruik van de paar momenten die ik krijg."
Bij vier- tot negenjarigen verwacht Tamara veel aandachttrekkerij. "Ze gaan voor me optreden – kijk eens hoe ik dit doe, kijk eens hoe ik dat doe – dus moet ik ervoor zorgen dat ik dat fotografeer, maar ook meer authentieke opnamen maak."
Kinderen van 9 tot 12 of 13 jaar die Tamara fotografeert, zijn zich er erg van bewust over hoe ze eruitzien en hoe ze overkomen. "Ze denken: zie ik er cool uit, zie ik er mooi uit, zie ik er hip uit en ziet dit er goed uit op Instagram? Een van mijn taken is dus ze te helpen zich zeker over zichzelf en op hun gemak te voelen en ik neem extra maatregelen om ze aantrekkelijk te fotograferen omdat dat nu belangrijker voor ze is. En als ik ze laat zien dat ik ze aantrekkelijk fotografeer, omdat ik ze goed laat poseren en goed belicht, krijg ik een meer authentieke betrokkenheid."
Bij tieners probeert Tamara altijd eerlijk te blijven: "Of het nu wel of niet expliciet wordt gezegd, ik laat merken dat ik weet dat ze hier liever niet willen zijn om te worden gefotografeerd." Ze vertelt hen dat ze aan hun kant staat, spreekt een tijd af ("het gaat maar een paar uurtjes duren") en gaat op zoek naar minieme gezichtsuitdrukkingen die ze probeert vast te leggen. "Het duurt maar een seconde om een lach of een intense blik te krijgen voordat ze zich realiseren dat ze eigenlijk niet op mij willen reageren." Ze praat met ze, maar vermijdt voor de hand liggende vragen. "Wat studeer je op school?" gaat niet werken. "Ze hebben daar van tevoren bepaalde antwoorden en gezichtsuitdrukkingen voor", zegt ze. Dus gaat ze voor het ongebruikelijke, zoals vragen naar hun standpunt over de actuele politiek. De maatstaf voor haar succes met tieners is het aantal keren dat ze een variant hoort van "Ik wist niet dat je zulke foto's maakt!" wanneer ze de beelden achter op de camera zien.
Tamara: "Wanneer je een video van mij bekijkt waarin ik kinderen fotografeer, lijkt het niet alsof ik iets gedaan krijg, maar voor een gezichtsuitdrukking heb ik slechts 1/200 of 1/1000 seconde nodig. Ik begin heel ontspannen aan een fotosessie omdat ik weet dat ik slechts hier en daar een fractie van een seconde nodig heb en als ik er acht of tien krijg, is dat genoeg."
© Tamara Lackey, D4, AF-S NIKKOR 24-70mm f/2.8G ED, 1/800s, f/9, ISO 200, handmatige belichting, spotmeting. "Ik heb gewerkt met dit meisje, haar zus en haar moeder, we zijn in het water geweest, op het zand, en na een tijdje verveelde ik haar, wat eigenlijk goed is. Na een lange tijd te proberen haar bezig te houden, wilde ik het liefst onzichtbaar worden op de achtergrond en dat lukte. Ze liep gewoon verveeld weg en ik pakte dat moment."
© Tamara Lackey, D4, AF-S NIKKOR 35mm f/1.4G, 1/160s, f/4.5, ISO 640, handmatige belichting, matrixmeting. "Ze was zo actief in het eerste deel [van de fotosessie] dat ze moe was geworden. Dit is een goed voorbeeld van een situatie die je ziet en niet moet verstoren. Wanneer ik een moment van rust zie, iemand die wegdroomt, wil ik dat vastleggen. Ik maakte de opname zodanig dat ze mooi afsteekt tegen de achtergrond."
© Tamara Lackey, D800, AF Micro-Nikkor 105mm f/2.8D, 1/160s, f/2.8, ISO 640, handmatige belichting, spotmeting. "Ik fotografeerde twee personen in de stad, met hippe gebouwen (interieurs, buitenkanten en kleurrijke muren) als achtergrond. Ik herinnerde me iets wat organisator Peter Walsh vertelde, over het feit dat telkens wanneer hij een ruimte leegmaakt, kinderen erin gaan dansen. Dat is wat ze deed en vervolgens rustte ze eventjes uit op de balk. Ik heb dit niet in scène gezet, ze deed het gewoon en ik heb het gefotografeerd. Ik heb het op een pakkende manier in beeld gebracht, maar ze deed het helemaal zelf."
Uw uitrusting kiezen
En dan komt het op de uitrusting aan. Als u slechts enkele milliseconden krijgt om gezichtsuitdrukkingen vast te leggen en misschien iets meer voor lichaamshoudingen, hebt u hiervoor een lichtsterke objectief en een korte sluitertijd nodig. U moet ook snel werken, dus is het van groot belang dat u goed vertrouwd bent met de gebruikte apparatuur. "Het ergste wat er kan gebeuren, is dat er een schitterend moment plaatsvindt en je de verkeerde instelling gebruikt of gewoon nog niet klaar bent", aldus Tamara die van mening is dat u van de techniek een snelle tweede natuur moet maken.
Vertrouwen
Voor een professionele fotograaf is het uiteraard belangrijk dat de geportretteerden u vertrouwen, maar dat geldt net zozeer voor de gezinsfotograaf. "De beste manier om met het fotograferen van je kinderen, neefjes of nichtjes te beginnen", zegt Tamara, "is door te zeggen: 'Mijn enige doel is mooie foto's maken en plezier hebben.' En laat hen weten dat ze bijdragen aan het succes van de foto. Dat geeft hen vertrouwen."
Blijf in beeld
Tamara is geneigd veel met de camera van het lichaam af te fotograferen om de interactie tussen haar en de persoon in stand te houden. "Als je die grote zwarte doos voor je gezicht houdt, sluit je je soms af voor communicatie", zegt ze. "Ik kan goed fotograferen zonder de camera voor mijn gezicht te houden, zodat ik interactie heb en echt grappige blikken krijg. Het lijkt soms alsof het kind wegkijkt, maar in werkelijkheid kijkt hij of zij me aan terwijl ik fotografeer zonder door de camera voor mijn gezicht te houden." Ze gebruikt daarom vaak een groothoekobjectief, zoals een 35 mm, of stelt de grootste brandpuntsafstand van het zoomobjectief in. "Het objectief van 24-70 mm is fantastisch om met deze techniek te gebruiken", zegt ze.
© Tamara Lackey, D800, AF Micro-Nikkor 105mm f/2.8D, 1/250s, f/4, ISO 400, handmatige belichting, matrixmeting. "Ik wilde dat deze foto uitstraalt dat dit broertjes zijn. Je kunt wel zien wie de acteur is en wie stoer doet. Ik moest eerst afzonderlijk met ze bezig zijn voor ik ze bij elkaar kon zetten. Ik noem dit 'organisch poseren'. Ik zet ze in een houding en zij veranderen in iets dat er veel beter uitziet."
© Tamara Lackey, D610, AF-S NIKKOR 70-200mm f/4G ED VR, 1/125s, f/4.5, ISO 160, handmatige belichting, matrixmeting. "Dit is het beeld dat ik van de meeste kleuters krijg, dat ze van me weglopen. Hier heb ik dat gebruikt en zo in beeld gebracht dat het iets betekent. Technisch gezien was het bijna architectuurfotografie, ik wilde de trap recht en de hoek goed krijgen, maar waar het echt om draait is het moment zien, gebruiken en ervoor zorgen dat het werkt. Dit is het 'waar ga je heen'-moment: een kind dat groeit en weggaat... dat zag ik in dit beeld."
Focus op expressie
"Elke keer als ik een foto ga maken en het beeld bekijk dat ik ga fotograferen, denk ik na over wat ik kan weglaten", zegt Tamara. "Hoe meer ik kan weglaten, hoe pakkender de uitdrukking van de persoon wordt, omdat kijkers de neiging hebben hun aandacht te richten op wat belangrijk is. Alle andere dingen die zouden kunnen afleiden, zijn weggelaten. Dit gaat verder dan enkel 'rommel op de achtergrond verwijderen'. De meeste mensen weten wel dat minder rommel een sterker beeld oplevert. Het is eerder 'alles uit het beeld weglaten dat de blik afleidt van wat je moet zien'. Als dat betekent dat ik dingen fysiek moet verplaatsen of de hoek volledig moet wijzigen, zelfs als dat inhoudt dat het licht minder sterk wordt en ik licht moet toevoegen voor een rustiger uitstraling, dan doe ik dat. Een rustige omgeving maakt een groot verschil als het gaat om hoe sterk een beeld kan zijn en hoeveel indruk een uitdrukking kan maken."
Sta altijd klaar
Als u kinderen fotografeert is er geen warming-up voor een opnamesessie. U mag geen seconde verspillen. "Ik zie vaak fotografen of ouders die kinderen fotograferen maken en dan interactie hebben met het kind zonder foto's te maken als het kind reageert of lacht. Ze vergeten dat alles om de foto draait. Elke sessie begint wanneer ik er klaar voor ben."
Tamara heeft ontdekt dat ze bij sommige personen de beste opnamen aan het begin krijgt, terwijl dit bij anderen juist tegen het einde is. Maar ze weet nooit hoe het zal lopen, dus haar houding is altijd: "Het kan altijd gebeuren."
Kadreren en herkadreren
Laat de opname niet schieten als de compositie niet perfect is. "Soms moet ik een persoon zo kadreren dat dit niet helemaal naar mijn zin is," aldus Tamara, "maar ik weet dat ik de persoon scherp en helder heb vastgelegd en later kan uitsnijden om de compositie aan te passen en zo de gewenste uitstraling te krijgen." Dat is een van de redenen waarom ze de voorkeur geeft aan de resolutie van de D800 en de D4. "Ik kan uitsnijden en nog steeds een geweldige foto krijgen. Ik houd ervan om al die speelruimte te hebben."
Objectieven
"Het ergste wat er kan gebeuren, is dat je een stap terug moet doen omdat je een lang objectief op de camera hebt en daardoor de controle over het onderwerp volledig kwijtraakt. Met de 35 mm kan ik dichtbij blijven en zelfs een kleine scherptediepte krijgen als ik mijn onderwerp per se van de achtergrond wil scheiden."
Dus nabijheid staat gelijk aan controle? "Ze moeten op je letten omdat je dichtbij bent", zegt ze, "en over het algemeen moet ik dichtbij zijn om de controle te houden. Ik verlies de betrokkenheid wanneer ik achter een lang objectief ga staan en verder weg sta. Door het juiste objectief te gebruiken, kan ik letterlijk op armlengte blijven wanneer ik ze terug in het beeld wil leiden. En dat moet ik doen in de leeftijdsgroep die nog in toom moet worden gehouden. Wanneer ze weglopen, moet ik ze weer in beeld terug zien te krijgen."
Contact